تفاوت بین فولاد کربنی و فولاد ریخته گری چیست؟

دو آلیاژ رایج تر مورد استفاده در هر ریخته گری فولاد باید فولاد کربنی و فولاد ریخته گری باشد. در حالی که این اصطلاحات ماهیت مشابهی دارند، تفاوت های کلیدی در معنی و کاربرد آنها در فرآیند ریخته گری شن و ماسه وجود دارد.
در بین انواع فولاد، گریدهای فولاد ریخته‌گری شده متفاوتی وجود دارد که خواص خاص فولاد را تعیین می‌کند، که به تعیین نقاط قوت و ضعف آنها در فرآیندهای خاص کمک می‌کند. فولاد کربن ماده ای است که در ریخته گری فولاد عمومی استفاده می شود و میزان کربن آن می تواند تا 2.1٪ برسد. هنگامی که محتوای کربن آلیاژ از 2.1٪ بیشتر شود، چدن در نظر گرفته می شود.

فولاد ریخته گری
فولاد ریخته گری یک فولاد کربنی است که معمولاً دارای محتوای کربن 0.1-0.5٪ است. این یک فولاد آلیاژی رایج است که به دلیل خواص مقاومت در برابر ضربه خوب شناخته شده است. زمانی که فولاد ریخته گری در معرض ضربه های مکرر یا ناگهانی قرار می گیرد، تغییر شکل، شکستن یا خم شدن آسان نیست.
فولاد ریخته گریبه دلیل توانایی خود در مقاومت در برابر استرس و فشار زیاد شناخته شده است. در واقع این مقاومت در برابر ضربه یکی از اصلی ترین مزیت های استفاده از چدن در مقایسه با چدن است. ترکیبی از استحکام و شکل پذیری فولاد به دلیل توانایی آن در تحمل بارهای سنگین، آن را به یک ماده اولیه در کاربردهای مکانیکی و سازه ای تبدیل می کند. به همین دلیل است که ریخته گری فولاد یکی از پرمصرف ترین فلزات در جهان است.

فولاد کربن
فولاد کربنی همچنین به دلیل مقاومت در برابر خوردگی شناخته شده است، به ویژه هنگامی که اقدامات حفاظتی در طول تعمیر و نگهداری منظم استفاده می شود. همچنین مقاوم در برابر سایش است، به افزایش عمر مفید کمک می کند و منجر به ریخته گری طولانی مدت می شود. به طور معمول، محتوای کربن در یک فولاد کربنی یا ریخته‌گری، سختی مواد را تعیین می‌کند، با درجه‌های مختلف از فولاد نرم، فولاد استاندارد تا فولاد پرکربن.